Rudel Kinau hett mal een Geschicht in sien Wiehnachtsbook schreven, de mi nu in de Wiehnachtstiet jümmers wedder övern Weg löppt.

"Wenn ik mi mol wat wünschen schull, ik wünsch mi nix as düt: Noch eenmal wedder Kind to ween, ganz tutig, dumm un lütt."

Dor is dat wedder, dat Lengen na Tohuus, een Steed, de een jeder hett un deep binnen in sien Hart driggt. Un je neger dat nu an Wiehnachten geiht, desto mehr fleegt uns Gedanken weg, dorhin, wo wi noch lütt weern un vör'n Wiehnachtsboom stünnen.

"Un noch mal, wenn dat buten kloppt, so ganz full Angst un Freid, mien lütt Gebet dör't Halslock quäln, so gau un goot as't geiht."

Jo, ik müch mi noch mal rindinken in de Kinnertied und wörr gar to geern von Huus to Huus gahn un wörr lustern, wat de Göörn so rünnerbeed. Ik dink mi noch mal trüch in mien Jungstiet, as soveel Lüüd Platt snacken deen.

Ik wünsch mi "nix as dit": De ansengelt Tergen rüken, vör'n Boom stahn un een lütt Gedicht opseggen, so as ok hüüt noch de ganz lütten Klabauters, de man eben snacken könnt. Erst kümmt dat Gedicht. Un denn heet dat töven. Denn wörr sungen, dree, veer, fief Leder, un uns Ogen wannern schon mal daal op de Paketen, de de Wiehnachtsmann trüchlaten un ünnern Boom leggt harr.

"Un noch mal sehn, wat Licht um Licht sien'n Schien na baven smitt, un allens, wat bunt in'n Dannenboom hangt, dat lücht un blinkert mit."

In "Mien Wiehnachtsbook" schreev Rudel Kinau: "Wiehnachtenobend, denn goht se na boben, denn pingelt de Glocken, denn danzt de Poppen, denn piept de Müüs, in Grootvadder sien Hüs'."

Un wenn ik denn so von Finster to Finster gohn wöör, denn käm allens wedder hoch, wat ik mal heff lehrn müss, wat ik ok mien Kinner bibröcht hebb, jüst so, as wi tohuus Wiehnachten fiert hebbt, un wat ik ganz seker nu an'n Wiehachtenobend beleven warr, wenn mien Enkel un de Ur-Enkelin ehr Gedicht opseggt:

"Wienachtsmann, kiek mi an, een lütten Kerrl bün ik man, veel to seggen heff ik nich: Wiehnachtsmann vergeet mi nich."

Or in Hoochdüütsch dat Gedicht von Theodor Storm:

"Von drauß' vom Walde komm ich her. Ich muss euch sagen, es weihnachtet sehr.

Or schull dat gar de "Wienachtsmuus" von James Krüss sien? Un wenn dat denn sowiet is, denn segg ik viellicht ok mal een Gedichtop:

"Leve gode Wiehnachtsmann, kiek mi nich so böös an, steek man dien Root in, ik will ok jümmers ardig sein. Een schöön' Wiehnachten wünsch ik mien plattdüütsch Lesers.