Ja, ik kann dat ook, so richtig rümjammern, wenn mi wat scheeflopen is.

Ja, ik kann dat ook, so richtig rümjammern, wenn mi wat scheeflopen is.
"So wat kann blots bi mi mallören. Köönt de annern nich oppassen." Dat geiht denn free no den Snack: "Wenn de Buur nich swömmen kann, denn liggt dat an de Boodbüx." Man ik mutt dat woll insehn: Wenn ik dreemol den Bus verpasst heff, liggt dat wiss nich an den Bus, de to fröh fohrt is ... Man dat gifft Lüüd, de sünd nienich tofreden, glöövt jümmers, wat jem dat Leven wat schüllig blifft. Körtens heff ik een Reha mokt. As ik mit mien Packelaag op mien Stuuv wull, keem mi een öllere Fro in de Mööt: "Ik bün ook jüst ankomen, man ik heff mi al'n anner Zimmer geven loten. Ik sull blangen eenen Gruppenruum leven. Dor geiht dat wiss hoch her, un ik mutt doch Roh hebben!" Nu weer se mien Nobersch un ik müss dör de Wand anheurn, wenn se telefoneern dä: Dat Eten weer slecht. De Therapeuten to jung, de harrn ja keen Erfohrung. Dat Woder in't Swömmbad weer to warm, de Luft in de Turnhall to slecht. Un in de Ergotherapie sull se Seep moken. Dat weer ja woll wat för'n Behinnertenwarksteed un nix för Lüüd mit Grips. Un Gruppentherapie gifft dat hier. Wat geiht de annern dat an, wat ehr fehlen deiht. Wenn se mit anner Lüüd öber Problemen snacken sall, kann se ook to Huus blieben. Wo kriegt de Therapeuten denn ehr Geld för? Un nu sull se ook noch wat länger blieben. Dat wull se nich, denn wöör se verrückt warrn. Ik heff mi öberleggt, wat ik nich blangen den Gruppenruum trecken sall: Ik bruuk ook mien Roh!