Wat mien Nobersch is, de is een grote Vagelfründin. Den helen Winter fodert se de Vagels un dit Johr hett se fiev nee Nistkastens ophangt. Man keeneenen vun de Kastens hebbt de Vagels annohmen.

Wat mien Nobersch is, de is een grote Vagelfründin. Den helen Winter fodert se de Vagels un dit Johr hett se fiev nee Nistkastens ophangt. Man keeneenen vun de Kastens hebbt de Vagels annohmen.
Een lütt Rotsteertpoor hett sik liekers bi ehr innist: ünner een Dackpann flücht dat rin un rut un de Lütten piept al fix luut, wenn Moder un Vader mit lecker Eten kaamt.

Se föhlt sik woll in jemmer Dackkomer un piept op de neen Luxusvillen de an de Bööm rundüm hangen doot jüst so as de Lünken, de op de anner Siet vun't Dack introcken sünd. Ik wünsch jem, wat jem dat nich so geiht as de lütten Meeschen, de bi Vadder ünner't Dack leven deen. Se weern al de tweeten Ünnermieter west, de Vadder harr. Johrenlang weern dor Lünken ünner een Dackpann verswunnen, düt Johr flögen Meeschen dör dat lütt Lock. Körtens keem Vadder op de Terass un fünn dor een Stück Dackpann un lütte Steen- un Mörtelstücken. De hele Eck vun't Dack weer an de Steed dolramentert worrn, wonehm dat Nest west weer. Jichenseen Röver hett dat Nest plünnert un keen Rücksicht op dat Dack nohmen. Weest vörsichtig, leve Vagels, ook dat Dack vun een Minschenhuus is keen seker Wahnung mehr in Tieden vun Waschbor un Co. Mien Groot hett in ehrn Goorn een heel smuck Vagelhus ophangt. Dat süht ut as een Wohnwagen un de Kinner müchen dat gern lieden. Ook dor sünd keen Vagels introcken. Man dor wohnt nu een hele Volk: Hornissen. Hornissen blangen Schaukel un Sandkist - so weer dat egens nich dacht!