Nu is dat wedder dor, dat Fröhjohr!

Un mit dat Fröhjohr sünd se all wedder an't blöhen, de bunten Blomen, de wi den Winter öber misst hebbt. Welk keemen ja al fröh rut dit Johr, man öber de Tulpen köönt wi uns noch langen freihn, dat gifft ja so veel Sorten, bit in den Mai rin süllt wi dor uns Freid an hebben. Ook ik heff wedder sowat 250 Zibbeln in mienen Goorn plant. Wenn ik dor an denken do, wo dat mol anfungen hett mit de Tulpen - wat weer ik riek, wenn de Tulpen noch so veel wert weern as to de Tied, as dat in Holland anfüng mit de Tucht vun de Tulipantjes. Twüschen 1630 un 1650 weern al üm un bi 800 Sorten tücht worrn. De düürste Tulp, de dat je geven hett, weer de "Semper Augustus", vun de sull 1632 een Zibbel 5500 Gulden kosten! (Een düür Huus an een Amsterdamer Gracht köst to de Tied 10 000 Gulden.) De Spekulatschon mit de Tulipantjes flöög ja denn op, weer jüst so een Bloos as de mit uns Aktien un hett veele rieke Lüüd arm mookt. Wo scheun för uns eenfache Lüüd, wat wi uns Tulipantjes leisten un dor uns Freid an hebben köönt. Dor fallt mi wat bi in: Een mutt gor nich so wiet trüchdenken, do geev dat noch een Bloom, de sik blots rieke Lüüd leisten kunnen: de Orchidee. Ik kenn eenen Goornerssöhn, de hett sik in de sösstiger Johrn vun sien Konfirmatschonsgeld Orchideen köfft, wull jem tüchten un dor denn düchtig Geld mit verdeenen. Wat em dat glückt is, weet ik nich. Hüüt kriggst de feinen Blomen ja öberall "in'n Dutzend billiger". Smuck sünd se liekers ...