Seggt doch een ole Snack al: Nich för de School lehrt wi, nee, wi lehrt för dat Leven.

Ja, nu ward ja jümmers wedder diskereert öber dat, wat de School de Kinner bibögen sall: Döcht dat noch för't Leven oder kann een dat mehrste in'n Müll smieten? Süllt de Kinner blots noch mit Tablet arbeiden oder rmit de Hand schrieven lehrn? Langt de Ankrüüz-Tests oder süllt de Kinner noch lehren, wat se sülvst de Antern fabu-leert? Wat för "Kompe-tenzen" süllt de Kinner denn för jemmer Leven mit op den Weg kriegen? Jümmers nee Reformen, Lehrpläne un Ideen plostert den Weg vun Lehrers un Schölers.

Mien Fründin Maike is nu al so veele Johren in de School, wat se meent, dat weer al allens mol dor: Se sülvst güng in een Dörpsschool, dree Johrgäng in een Klass. Nu hett se sülvst Kinner vun fiev bit acht in een Klass. Man as se as Lehrersch anfüng, weer dat "megaout", Zentralscholen lösen de Dörpsscholen af. Nu sall wedder jeedeen Schöler "individuell beschult" warrn.

Wo een dat in de groten Scholen mit groten Klassen moken sall, weet nüms. "Man nu ward dat wat", meen Maike. Nu is al jede 7. Lehrer "Quereinsteiger" un hett heel wat anners lehrt. Wenn de nu markt, wat dat gor nich so eenfach is mit dat Lehrer speelen un recht op'n Putz haut, denn kann dat ja angohn, wat dat mol boben ankümmt un de Kinner weder Schölers ward un keen Versökskninken!