Tja, nu hebbt wi wedder wählt. In Europa - för Europa. De een un anner Öberraschen hett dat in dat een un anner Land geven. Man nu is't wählt, dat nee Parlament.

Is'n Barg öber schreben worrn, un liekers weet veele nich so recht, wat dat egens to doon hett, dit Parlament. Un wat se vun de Politikers dor hollen süllt. Wenn de sik üm krumm wussen Gurken un so'n Krom kümmern doot, hebbt de je woll to veel Tied. Un wenn dat blots üm sowat geiht, as Normen fastleggen un glieke Föhrerschiens utdenken, denn sünd de Parlamentariers ja woll rein to düür betohlt: Güng doch vörher ook allens.

Ik geev dat gern to: Ik weet ook nich nipp un nau, wat dat EU-Parlament nu allens besluten dröff un wat eenzig un alleen bi de enkelten Länner liggt. Un öber de een oder anner Bestimmen vun de EU heff ik mi ook al argert. Wokeen mag al gern de Gewohnheit ännern? De neen Föhrerschiens mag ik gor nich un an den Euro kunn ik mi lange Tied ook nich an wennen.

Man twee, dree Soken will ik nömen, för de sik de hele EU-Arbeit lohnt hett: Dat sünd eenmol de Grenzen. Wat hebbt wi fröher anstohn, wenn wi no Danmark wullen in de Ferien. Un nu? Markst gor nich, wat du nu al op Nobers Grund fohren deihst. Un mien Lütt kann ohn groot Bohei in DK no School gohn un ehr Fründin kann in Frankriek in't Krankenhuus warken.

Af un an wöör ik gern in de Tokunft kieken. Wenn't no mi geiht, ward dat bannig fein: Jümmers Freden in Europa, ohn Grenzen un höchstens mol Gekappel in't Parlament üm krumme Gurken.