Egentlich bün ik’n fröhlichen Minschen – würklich! Un dat süht’n mi ok an. Wi seet bi’t Fröhstück, kiekt mien Fro mi an un seggt: „Wat maakst du egentlich för’n Gesicht!“

„Ik maak keen Gesicht“, segg ik. „Ik heff dat Gesicht, dat ik heff, un dat maak ik nich, dat is so, as dat is. Wat gefallt di dor denn nich an?“

„Du sühst so griesmuulsch ut“, seggt mien Fro. „Dorbi hest doch würklich veel Grünn’, fröhlich to sien. Du büst gesund, hest noog to eten, hest wat antotrecken, hest’n Dack övern Kopp – un denn gaht de Mundwinkel bi di so na ünnnen un de Stirn is so kruus …“

„Dat kümmt vun de Sünn“, segg ik. „Wenn de dör dat Finster schient, denn kniep ik de Ogen tosamen un denn ward de Stirn kruus, dat is bi di ok nich anners.“ „Kiek doch enfach maal in’n Spegel“, seggt mien Fro, „denn sühst du dat viellicht sülvst.“

„Ik stell mi doch nich för’n Spegel un kiek mi an as’n Aap“, segg ik. „Ik bün’n fröhlichen Minschen – noch! Denn wenn du so wieder snacken deist, denn höllt dat nich mehr lang.“ „Du kennst doch düsse Smileys“, seggt mien Fro. „Dor muttst du maal op den Mund achten. Gaht de Bogen so na baven, denn is dat ‚smile‘, aver gaht de na ünnen, denn is dat ‚bäh!‘“

„Also, wenn ik würklich maal so’n Gesicht kriegen schull, de Lippen small un de Mundwinkel so na ünnen, denn muttst du mi dat aver bidde seggen“, segg ik.

„Dat do ik doch jüst“, seggt mien Fro. „Oh, velen Dank!“, segg ik. So, un nu gah ik in de Baadstuuv, un denn stell ik mi vör den groten Spegel, un denn maak ik’n Foto vun mi sülvst, so’n ‚selfie‘, mit de Mundwinkel bet an Ohren. Un denn druck ik dat ut un legg dat mien Fro op’n Fröhstücksdisch.

Un dat is denn de Bewies, dat ik würklich’n fröhlichen Minschen bün. Un dat kann denn keen Minsch mehr afstrieden, ok nich mien Fro.

Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören

Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.abendblatt.de/Platt903