Ick heff ja nix gegen Nostalgie. Kann ja schön ween, wenn ’n sick op ole Soken nochmol besinnen deit. Overs wat sick upstunns in de Mode so deit, dat geiht mi denn doch to wiet. Bi de Hemden för Mannslüüd steiht ja Karo wedder hooch in Tell. Blau, witt, rot – dat is ja woll dat Allergröttste.

Ick will jo mol wat seggen, ji Modemokers: Socke Hemden hett mien Opa fröher in’n Alldag drogen, wenn dat an de Arbeit güng. In’n Stall oder op’t Feld - denn kreeg he dat Kareerte rut. De kost nu 80 Euro. Na, denn man to. Mien Oma, de droog ja so brune eenfache Schoh mit’n dicken Blockafsatz un so’n Snall övern Spann. Just socke Oma-Schoh seh ick nu bi junge Froonslüüd wedder. De heet ja nu Pumps. Doodchic. To hebben för 60 Euro – aufwärts.

Doch dat Allerdullste sünd ja de Brillen, de nu wedder in Mood sünd. Hoornbrillen. Hoornbrillen, dor kunnst du fröher de eenfachen Lüüd an kennen. De mussen socke dicken Hoornbrillen – AOK-Kassengestell – de mussen de drägen, wiel se sick de annern nich leisten kunnen. Un nu doot de jungen Lüüd dat freewillig.

Mehr noch: 150 Euro is ehr so een Monstrum von Brill weert. Ick heff ja noch de ole Brill von mien Vadder, de is so swoor, dat du di all Viddelstunn de Nees wrieven möößt. De is echt – un siet 15 Johr nich putzt worrn. De warr ick bi ebay anbeden – Startpries 200 Euro. Mit Etui – ut Skai. Also – drei, zwei, eins – AOK!