Ick heff ja as Kind jümmers geern Football speelt. Mien groot Vörbild weer Uwe Seeler, denn ick harr ja ook so stohblonne Hoor as Uwe. Wenn ick no'n Babier muss un de mi froog: "Na, wo schall ick di de Hoor snieden?" Denn sä ick: "So as Uwe Seeler." De Babier hett denn sien grode Hoormaschin nohmen un mi den Kopp raspelkort afraseert. Blots vörn hett he so'n lütte Locke stohn loten. So as bi Uwe Seeler. Un denn bün ick glieks rut op de Stroot lopen un heff wedder Football speelt. Us Tor, dat weer so'n grode Stalldöör. Dat rumms jümmers düchtig, wenn de Ball dor gegen knall. Mit mien Uwe-Seeler-Locke harr ick ja Mumm in de Benen as man een un heff so dull as noch nie an den Ball haut. De knall overs nich gegen de ole Stalldöör, nee, de sprung von de Müür af un fullt in Tant Sophie ehrn Goorn rin. De Bohnen weern do just ut de Grund schoten, un mien Ball hett een ganze lange Reeg von disse jungen Bohnen platt mookt. Oh,Tant Sophie klabaster nu mit dat grode Brootmest ut de Köök rut un hett -"pfft" - mienen Ball tweisteken. So een Gemeenheit. Siet de Tiet eet ick ja kiene Bohnen mehr. Bit vondogen. Un wenn ick dor recht över nodenk, is dor ja blots Uwe Seeler an Schuld. Vör all siene Locke. Harr ick bi'n Babier seggt: "Snie mi de Hoor man so as Ludwig Erhard", denn weer dat mit de Bohnen doch nie passeert. Denn harr ick vondogen seker ... Zigarren smöökt.

Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören

Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.abendblatt.de/Platt903