"Wann is endlich maal Wiehnachten?" De Gören künnt dat nich mehr aftöven. Dorbi hebbt se doch nu erstmaal den Adventsklenner. Schüllt se sik doch dor erstmaal to freien. Aber maakt se nich. Jümehr Ungedüüer ward dor blooß noch leger vun. Je mehr du de Katt striegeln deist, je höger bört se den Steert.

De lütten Schokokugeln, de lütten Figuren, de Mandarinen, de se ut den Klenner rut grabbelt, dat is nämlich allens blooß en möden Wedderschien vun dat grote, dat echte Superding, wat noch kümmt, de Geschinkebarg, de Kracher. En echte Rakete kriegt se, en echte Giraffe, en echt Rennauto ... - wenn erstmaal Wiehnachten is. De lütte Pipikraam dor in den Adventsklenner, de opto ok noch voll uncool sülbstbastelt is vun Mama, mit so langwielige Filztaschen, de schall jüm dor jo blooß an erinnern, dat se nich dat Maal ut de Ogen verleert: "Wann is denn nu endlich maal Wiehnachten?"

Un de Nikolausstebel? Naja ... Wi steekt dor en Appelsien rin mit en Dannentwieg, un ik weet, dat de Kinner sik morgens denn furts utreekt, woveel Kubikzentimeter Stebel wi mit düt dwatsche Gemüse verschinkt hebbt, wertvull Volumen, dat egentlich mit en echte Roboterpistole harr füllt ween schullt. De Appelsien trünnelt ünner de Heizung in'n Flur un kann dor vergammeln.

Se sünd to satt, to satt sünd se.

"Un wann is endlich maal Wiehnachten?"

Vun hüüt af an blooß noch twintig maal slapen, leve Kinner...

Denn hebbt Mama un Papa dat endlich schafft.

Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.abendblatt.de/Platt903