Letzt hett mien Nahver Ernst Rademacher mi maal wedder anpampt, ik schull mien Hecke schnieden, de wörr em den Rasen beschatten. De Spinner. As wenn so een as ik dat nödig harr, de Hecke to schnieden.

Wat Ernst nämlich nich weet: Ik bün wat besünners. Ja! Also, natüllich, ik bün in Buxtehude op de Welt kamen, dat is richdig. Aber egentlich, also egentlich kaam ik jo vun den Planeten Aganutelibawu, poor Lichtjohren weg vun Buxtehude.

De Aganutelibawuaner sünd evolutionär veel wieder as de Lüüd hier. Se maakt keen Krieg, un wenn se arbeidt, denn ümmer för de Gemeenschop un nie nich ut Egensinn. Also en ganz anner Liga as Ernst Rademacher mit sien scheiß Rasen dor.

Dat ik vör negenundörtig Johr in't Buxtehuder Krankenhuus op de Welt kamen bün, dat liggt blooß doran, dat ik dat so wull. Ik dach jo, mit mien geistiget Implantat vun Aganutelibawu kunn ik as Sternenbote den Tostand vun düsse Eer betern un düssen blauen Planeten kosmisch harmonisieren. Nödig harr he dat jo.

Is aber blooß so, de Erdfrequenz is to sied. Siet mien Reinkarnation krieg ik hier nich noog konversive Stimulanz, üm de universale Energie to aktivieren, de egentlich in mi stickt. Nu hang ik fast op dat zivilisatorisch-evolutionäreNiveau, wat de annern Buxtehuder ok hebbt.

Güstern Nacht heff ik jedenfalls bi Ernst sien Fohrradanhänger erst maal de Luft rutlaten. Weet ik, ok nich so vörnehm, aber irgendwat stimmt wie geseggt nich mit de Erdfrequenz. Un Ernst is ok echt en Spinner. Ik un deHecke schnieden ...