De Pädagogik seggt al: Wat verbaden is, dat ward dorüm eerst intressant, wiel dat verbaden is. Verbeden bringt nix, övertügen, dat is de Weg.

Wenn'n to een seggt, du dröffst nich, denn maakt he dat eerst recht, dat is doch kloor. Ik smöök jo nich, ik heff maal smöökt, fröher, dat is lang her, hüüt nich mehr - aver ik bün tolerant! Wenn een smöken will: bidde! Dat mutt doch nu nich jümmer un överall verboden warrn. Dat is mien Meenen, un dor stah ik ok to.

Aver mien Neffe, de geiht dor natüürlich fix gegenan, is jo kloor.

"Du bringst dat allens dör'nanner", seggt mien Neffe. "Bi dat, wat verbaden ward, geiht dat veel mehr üm Anstand un Respekt. Wenn een in't Restaurant an'n Nahverdisch sien Piep in Brand steken deit, denn smeckst du vun dat Eten nich mehr veel. Sowat geiht enfach nich. Un wenn de Lüüd dat nich vun sülvst markt, denn ward dat verbaden - so enfach is dat."

"So enfach is dat nich!", segg ik. "Un wat seggst du dorto, dat nu sogoor in de U-Bahn Beer drinken verbaden is? Wi leevt jo woll inne Grootstadt un nich in Kleinkleckersdörp, wo de Nahver oppasst, dat vör dat Huus ok anstännig feegt ward, anners röppt he de Polizei."

"Wenn ik mit de U-Bahn fohr", seggt mien Neffe, "denn will ik transporteert warrn un nich beleven, dat anner Lüüd dor Party maakt. Dat is'n Belästigung. Un so'n Kampfhund, de is gefährlich, un dorüm gifft dat bi uns Leinenzwang. Un dat is ok richtig so."

"Also, dat höört sik jo an", segg ik, "as weerst du een vun de, de ok noch verbeden will, dat junge Lüüd mit'n Ring dör de Nees un lila Hoor rümlopen dot."

"Mi geiht dat üm Anstand un Respekt!", seggt mien Neffe, "as ik dat al seggt heff."

"Du smöökst nich, 'n Hund hest du ok keen'", segg ik, "un wenn du vun'n Sport kümmst un de U-Bahn sitten deist, denn drinkst du dien isotonischen Labberkraam, dat weet ik doch. Mann, wenn du nich af un an maal so richtig op'n Putz hauen deist, denn weet ik würklich nich, wat ut di noch maal warrn schall. Dor weern wi fröher aver anners."

"Dat glööv ik di geern", seggt mien Neffe, un ruut is he ut de Döör.

Woans hett he dat denn meent? Frechheit! Dat mutt verbaden warrn, dat'n Neffe so mit sien Unkel snacken deit. Aver mien Neffe is över twintig, mit Verbeden löppt bi em nix mehr, dat weet ik genau. Ok dat seggt de Pädagogik - leider!

Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören.

Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.ndr903.de/programm/platt