Ik weet nich - mennigmaal heff ik dat Geföhl, mien Fro versteiht mi nich. Aver to'n Glück bün ik tolerant. Ik mutt nich jümmer recht hebben, ik kann ok maal'n Kompromiss maken. So'n Kompromiss is wunnerbor, wiel dat'n Teken is, dat twee Lüüd sik verstaht, dat se sik eenig warrn köönt, ok wenn se sik maal nich eenig sünd. Sowat is wertvull.

"Wat is denn nu mit dat nee Sofa", segg ik to mien Fro. "Dat nee Sofa? Wi hebbt doch gor keen nee't Sofa." "Noch nich", segg ik, "aver du hest sülvst seggt, uns Sofa hier maakt dat nich mehr lang, so as dat utsüht."

"Dat stimmt", seggt mien Fro. "An wat hest du so dacht?" "Na, nu do doch blots nich so", segg ik. "Du hest di doch bestimmt al wat utsöcht." "Nö, egentlich nich", seggt mien Fro. "Ach, un wat is mit den Katalog, de ünner de Fernsehzeitung? Un wat hett dat Krüüz to bedüden, wat dor een mit'n dicken Filzer bi dat gröne Sofa maakt hett?" "Dat is'n Idee, dat is'n Vörslag", seggt mien Fro.

"Du deist jo jüst so, as harr ik dat al bestellt. Ik finn', dat süht gor nich so slecht ut. Un günstig is dat ok." "Jo, günstig!", segg ik. "De lütte Disch dor in de Eck, de weer ok günstig. Un de is potthässlich." "De is nich hässlich, de is vun'n Flohmarkt ut de Toscana", seggt mien Fro. "De is'n Erinnerung."

"Jüst dat!", segg ik. "De is'n Erinnerung an de Tied, as du dor noch nich in'n Droom an dacht hest, dat'n, wenn'n tosamen leven deit, ok Kompromisse maken mutt."

"Magst du dat Sofa denn nich lieden, wat ik dor ankrüüzt heff?" "Doch, ik mag dat lieden", segg ik, "aver'n Kompromiss is dat jo nu nich, wenn wi uns vun Anfang an eenig sünd, oder?" "Woso mutt dat denn unbedingt'n Kompromiss sien?", seggt mien Fro. "Wiel dat wichtig is för de Beziehung", segg ik. "Dat kann'n jümmer wedder lesen."

"Pass op", seggt mien Fro, "ik maak di nu'n Koffie oder'n Tee. Un denn drink ik dat mit, wat du drinken deist, ok wenn ik dat in'n Ogenblick gor nich mag. Dat is doch'n wunnerboren Kompromiss. Un denn hest du doch dat, wat du wullt - oder nich?"

"Na good, mien Schieter", heff ik seggt. Aver dat heff ik blots seggt, wiel ik so tolerant bün. Denn mennigmaal heff ik würklich dat Geföhl, mien Fro versteiht mi nich.

Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören

Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.ndr903.de/programm/platt