Vundaag maak ik Meddag, Schatzi. Un dat ward woll Pulkantüffeln geben. Schmeckt goot, kost nix!
- Oder tööv maal eben. Schall ik gau noch maal wat nakieken in de Kinnerstuuv vun uns Öllsten, villicht ...
Aber ik meen, to'n Kaken sünd Pulkantüffeln ümmer noch dat enfachste. Kantüffeln rin in't Water, kaken laten, ruthalen, un trecht büst du. Super enfach! För den, de kaakt. Naja, för de, de an'n Disch sitt, dink ik jüst, süht dat natüllich anners ut. De hebbt Hunger un mütt nu erstmaal pulen. Meist utverschaamt, oder? De dor Pulkantüffeln maakt, de lett de annern de Arbeit doon.
- Wo hett de Bengel denn nu sien, - ah, wer suchet, der findet ...!
Naja, un liekers gifft dat Lüüd, de freit sik to Pulkantüffeln. Zack, de Kantüffel op de Gabel, zack zack, so'n Krüüz mit dat Mess dor rinkloppt, un denn de Huut aftrocken. Dat hett sowat "archaisches", seggt de een, de anner föhlt sik so "geerdet", un se kaamt sik vör as Urminschen, de de Kantüffeln sülvst erlegt hebbt. Bekloppt, oder? De Gastgeber is jo egentlich blooß en Fuuljack, de sien ollen Kantüffeln nich schellt kriggt, ehr he jüm to Water schmitt, un sien dekadenten Gäst, de fiert dat achteran noch as Happening un markt gornich wie se utnutzt ward. Schlimm ne? Aber se loopt jo ok hen na Ikea, betahlt un klütert sik dat Möbelmang sülvst tohoop. Se loopt hen na't Nena-Konzert, betahlt un singt in de Refrains sülvst mit. Na Norwegen föhrt se ok, neem se den Adventure-Urlaub betahlt un denn sülvst dat Paddel schwingt. Se hebbt eben Langewiel, de postmodernen Stackels.
- Kiek maal. Un ik heff nu irgendwie al gorkeen Lust mehr op Pulkantüffeln. In de Spoorbüss vun uns Öllsten steekt dörtig Euro! Wi hebbt Borgeld in't Huus! Hett he vun Omma oder wat ... Meine Güte, de Jung is dree, dat markt de nienich!
Schatzi, roop den Pizza-Service an! Pulkantüffeln sünd mi veel to unmoralisch vundaag ...
Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören
Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.ndr903.de/programm/platt