Marathon in Hamburg - Mann, wat weer dat'n Belevnis. Un ik bün dütmaal dorbi west, jawoll! Un ik kann seggen: Dat Glücksgeföhl, wenn'n so lopen deit, dat is würklich grootordig. Un dat kann'n ok gor nich beschrieven, dat is enfach wunnerbor, un dat kennt blots de, de würklich maal mitlopen is. Un denn, wenn dat loos geiht, de Start: Dor sünd denn över föffteihnduusend Lüüd op'n Dutt, de sik vörnahmen hebbt, dörtoholen op düsse legendäre Distanz.
Un denn sösshunndert-, villicht sogoor söbenhunnertduusend Tokiekers, verdeelt op de Straten vun Hamburg - de dat maal beleevt hett, de vergitt dat sien Leevdag nich. Na good, anstrengend is dat, un twüschendör kümmt natüürlich ok af un an de Ogenblick, dat'n överleggt, optogeven un lever mit de U-Bahn na Huus to fahren. Aver denn heet dat: Tähn tosamenbieten un wieder - un jümmer an düt Glücksgeföhl denken, dat'n op düsse Ort blots bi'n Marathon beleven deit.
Rumms! seggt dat, ik maak de Ogen op, steiht mien Fro vör mi, un dat Finster, dat jüst noch apen weer, is to.
"Ik heff dat Finster tomaakt, dat fangt glieks an to regen", seggt se. "Büst du'n beten indruselt?"
"Äh - ik heff nadacht un dor de Ogen bi tomaakt", segg ik. "Ik glööv, du hest dröömt", seggt mien Fro. "Du hest jümmer so mit de Been tuckst." "Ach wat!", segg ik. "Aver - maal'n anner Fraag: Wenn ik morgens so mien Jogging maak, wat meenst du, woveel dat is?"
"Du löppst twintig Minuten, laat dat twee oder dree Kilometer sien?"
"Mehr nich?", segg ik. "Un woveel is Marathon?"
"Dat is mehr", seggt mien Fro. "Dat sünd över veertig Kilometer."
"Meenst du, ik schull villicht maal för Marathon traineern?", fraag ik mien Fro.
"Blots nich", seggt se. "De domaals bi de olen Griechen düsse Tour lopen is, de is achterran ümfullen un weer doot. Un dat mutt jo nu nich sien."
"Un wat is mit dat Glücksgeföhl, wat'n kriegen schall, wo jümmer vun snackt un schreven ward?"
"Kumm du man in de Köök, denn maak ik di'n Koffie, denn hest du ok'n Glücksgeföhl", seggt mien Fro un ruut is se.
Ik mutt seggen: Düt Glücksgeföhl bi't Lopen, dat ik hatt heff, dat weer würklich to schöön. Wenn ik dor an denk, schuddert mi dat noch- ok wenn ik dat dütmaal leider blots dröömt heff.
Im Radio: Diesen Beitrag können Sie heute um 10.40 Uhr auf NDR 90,3 hören
Im Internet: Alle Kolumnen zum Lesen www.abendblatt.de/platt und Anhören auf www.ndr903.de/programm/platt
